kristal taşlı avizenin duvarlara sunduğu gökkuşağıyla oynarken ben,senin tilki bayıltmasında kurduğun hayallerin rengini tahmin ederdim yedi renk arasından.yanlış renge dokundukça daha da çok severdin kırılan ve her yana saçılan hayalini.bilmemkaçmetrekarelik dağınık odana biraz büyüktü o avize ve kırıldıkça renklerin kayboldum gökkuşağı içinde.dokunamadıkça doğru rengine daha da çok hayal kurdun.aşık oldun.böylesine beceriksizdik işte.sonra geldi biri,yatın zıbarın dedi.kapatın şu ışığı.para yazıyo.
1 - Kent Ozanları'nın Sessiz Eller'i
2 - Bülent Ortaçgil Sessiz Eller'i
